شعــرهـایی کـه بـه تـو بدهـکارم ...

تـــا تــو نگـاه میـکنـی شِـکوه تمـام میـشـود

سـایـه چشـم مسـت تــــــو شــــربِ مــــدام می شـــود

تـا تــــــو نگـاه می کنـی غمــزه ی دلـربـای تـــــو

مــاء معیــن میـشـود مــاه تمـام میـشـود

/سیـد مهـدی مـوسوی/

+ تــویی کـه شـهــرهء شهــری بـه شـعر و خــوش سخــنی ،

   خــودت بـه مـدعیـانـت بگــو کــه مــالِ منـــی ...                                    /محمـدسعـید شـاد/

+ خـوارزم بعــد از حمـلـهء چنگیــز خــان حتــی

   انــدازهء مــن ، بعــدِ دیـدارِ تــــــو ویــران نیسـت ...                                 / اصغـرعظیمـی مهـر/

+ سـراپـای تــــــو مــوزون اسـت و در دیــوان چشــمانـت

   چـه مضمــون های نـاب از حافــظ شیـریـن سخـن داری ...                         / محمدرضـا تـرکی/

+ نشود فــاش کسی آنچه میان مــن و تـــوسـت

   تـا اشارت نظـر نامــه رسـان مــن و تــوست...                                        / هوشنگ ابتهاج/

+ قهـوه ی قاجــاری ام همـرنگ چشمـانـت شـده ست

   می شــوم هــر آن بــه نوشیــدن ،مصمــم بیشتــر ...                               / محمد حسین ملکیان/

+ تــــــو گـرم سخـن گفتـن و از جــام نگــاهت ،

   مـن مسـت چـنانـم که شنفـتن نتـوانـم ...                                             / شفیعی کدکنی/

+ ماییــم و شب ِ تــار و غــم ِ یــار و دگــر هیـــچ ...                                    / عرفی شیــرازی/

+ در مــن جنــون کهنـه ای ست، بــا مــن مــدارا کـن فقـط ...                       / سیدمهـدی موسـوی/