اسیـــر تــو ...

می گویـم امــا درد ِدل سـر بستـه تـر بهتـر
بغــض گلـــوی مــردهـا نشکستــه تـر بهتـر

وقتـی که چـای چشم پـر رنگ تـو دم باشد
مردی که پیشت می نشیند خسته تر بهتر

در مکتــب چشمــــت گرفـتـــم کــاردانی را
ابــروی تـــو هــر قــدر نــاپیوستــه تــر بهتـر

سخت است فتح کشـوری که متحـد باشد
موهــای تــو آشفتــه و صد دستــه تر بهتـر

از دور مــی آیـــی و شعـــرم بنـــد می آیـد
مـــوی تــو وا بـاشــد دهـانم بسته تر بهتـر

/حسیـن زحمتــکش/

+ بـس تـوبـه و پــرهیـزم ، کـز عشـق تو باطل شـد

   مـن بعـد بــدان شرطــم کـز تـوبـه بپـــرهـیـزم ...                                      /سعـدی/

+ تــــــو آن بُتـی کـه پرسـتیـدنـت خطــایی نیسـت

   و گــر خطــاسـت مـــرا از خطــا ابـایـی نیسـت ...                                    /فـاضل نظـری/

+ فکــر می­ کردم در آغوشـش بگیــرم بهتــر اسـت ؛

  بعــدهـا دیـــدم در آغوشــش بمیـــرم بهتــر اســت ...                                /محمدجوادآسمـان/

+ چه نـاشیــانـه مــاتِ چشمــانـت شــدم ، 

   منــی کـه عمـــری همــه را کیــش داده بــودم ...                                    /فــریبـا فـوقـانی/

+ خـوش آن زَمـان کـه نِکــویـان کُننـد غـارت ِ شـهر ؛

  مَـــرا تــو گیری و گویی ، که این اسیـــر ِمـن اسـت...                                 /شهـیدی قمـی/

+ یــک گــره بــر بخــت مــن زد ، یـک گــره بــر روســری

   هــرکــدامـش وا شــود ، مـــن روزگــارم محشـــر اسـت ...                         /مهدی ذوالقدر/